Maand: december 2005

Uit ‘Nietzsches tranen’ (zie bericht hieronder) ook het volgende citaat:
‘Als u God doodt, moet u ook de beschutting van de tempel verlaten’ (p. 193).
Dit roept bij mij twee opmerkingen op.
1. Het is maar wat je daaronder verstaat: God doden. Nietzsche had daar bepaalde opvattingen over. Maar we kennen van het midden van de vorige eeuw ook nog de God-is-dood theorie. Bepaalde Godsbeelden kunnen wat mij betreft inderdaad verbannen worden; en de mensen die dat dan doen hoeven wat mij betreft de kerk zeker niet te verlaten.
2. Geldt het omgekeerde ook? : Als je God liefhebt, dan moet je de beschutting van de tempel zoeken ?
Kun je het maken om als gelovige buiten de kerk te blijven, buiten het kerkverband?
In je eentje geloven – kan dat �berhaupt?
Soms kan de kerk(elijke organisatie) ook een belemmering vormen denk ik.
Aan de andere kant: de kerk – dat zijn de mensen die erin participeren.
Dus: bevalt het niet – probeer het dan (van binnenuit) te veranderen en loop niet direct de kerkdeur uit.

Ik kan het niet laten om hier wat aandacht te besteden aan het boek met genoemde titel (auteur: Yalom).
Een schitterend boek waarin Nietzsche, Freud, Breuer, psychotherapie, hypnose en dergelijke allen een plek krijgen.
De prachtige wisselwerking tussen de patient Nietzsche en de arts Breuer, waarbij de rollen op een bepaald moment worden omgedraaid: mooi gevonden en fantastisch verwoord!
Voor mensen die op zoek zijn naar zichzelf (wie ben ik en wat wil ik eigenlijk) een must !!
Enkele citaten:
– het is veel makkelijker iemand anders te gehoorzamen dan jezelf meester te zijn
– onze verantwoordelijkheid in het leven is het scheppen van het hogere, niet het voortplanten van het lagere
– word wie je bent
– wat mij niet doodt maakt me sterker
– dat de dood zal komen – dat betekent niet dat het leven geen waarde heeft
– we verzinnen wat we ervaren – en wat we verzonnen hebben kunnen we ook vernietigen
– sterf op het juiste moment – leef wanneer je leeft
– bouw een nieuwe ik op de as van je leven