Vandaag onder het beluisteren van de Vespers van Rachmaninov m’n tweede ikoon (en ja: weer een Mandylion) afgekregen. Dat wil zeggen: op een heel erg klein detail na.
Maar daarvoor ga ik niet alles weer optuigen. Dat komt wel als ik aan m’n derde begin.
Dat wordt overigens geen Mandylion maar een Moeder Gods.
‘k Ga me eerst eens even lekker oriënteren op de kleuren voor haar kleding.
Prachtige bezigheid dat ikoon schrijven (want zo wordt dat eigenlijk genoemd).