Het boek met deze titel, van Tomás Halík, draagt als ondertitel: Twijfel als brug tussen geloven en niet-geloven.
Het boek begint als een verrassend pleidooi om de weifelaars en twijfelaars (Halík noemt dat de Zacheüssen onder ons) te omarmen omdat ze ons blikveld kunnen verruimen en ons zelf ruimte geven voor eigen zoeken en vragen (en weifel en twijfel). Het maakt m.i. niet waar wat het belooft omdat in de tweede helft van het boek, ondanks zijn pleidooi dit niet te doen, tóch een vorm van ‘bekeringsdrang’ om de hoek komt kijken.
Desalniettemin een zeer lezenswaardig boek waaruit ik veel passages heb overgenomen om eens als citaat te kunnen opvoeren.