Randy Pausch – een levenskunstenaar die dood gaat

Met zijn boek “Nu ik dood zal gaan” heb je iets belangrijks in handen. Dat meldt een website waar zijn boek wordt aangeprezen.
Een ICT-er uit de virtual-reality-wereld die te horen krijgt dat hij aan alvleesklierkanker lijdt en nog slechts enkele maanden te leven heeft.
Hij is acht jaar getrouwd en heeft drie jonge kinderen.
De drive voor het schrijven van zijn boek vond Pausch in de behoefte een document voor zijn kinderen achter te laten. Ze zijn nu immers nog veel te jong om ze alles mee te geven wat hij als vader zijn kinderen zou willen meegeven.
Zelf ben ik wat ambivalent over het boek. Enerzijds zitten er zeer waardevolle gedachten in die het leven kunnen verrijken.
Aan de andere kant is het weer zo’n (volgens mij) typisch Amerikaans boek en heeft het zo nu en dan trekjes van The Secret.
Te gemakkelijk lijkt het leven te sturen. Aan het eind relativeert Randy Pausch het ook wel weer en kan hij ook schrijven dat hij (en zijn vrouw) soms huilend inslapen en ’s nachts weer wakker worden en nog harder huilen.
Die menselijke kant compenseert enigszins de bravoure die hij uitstraalt in de rest van het boek waarin het er soms op lijkt dat hij z’n situatie ontkent.
Tegelijkertijd is dat echter ook weer zeer positief aan het boek: leef zolang het geleefd kan worden.
Immers, Epicurus zei al: “Waar ik ben is de dood niet, en waar de dood is ben ik niet”.