Lovende woorden waren er voor Paolo Giordano (zie een eerder bericht).
Na twee boeken gelezen te hebben van zijn landgenoot Nicolló Ammaniti staat Giordano wat mij betreft zeker niet op eenzame hoogte als Italiaans kwaliteitsschrijver.
“Ik haal je op, ik neem je mee” en “Ik ben niet bang” zijn prachtig geschreven boeken die je van begin tot eind vasthouden in het verhaal.
Zonder dat de term thriller op de kaft is gezet, kunnen beide boeken er zo voor doorgaan. Maar ze overstijgen ruim het genre dat meestal daarmee aangeduid wordt.
Tenminste: na lezing van De verbouwing (Saskia Noort) en Rendez-vous (Esther Verhoef) laat ik dit genre eerst weer even rusten om de ‘echte’ literatuur weer te proeven.
Giordano niet op eenzame hoogte…
Lovende woorden waren er voor Paolo Giordano (zie een eerder bericht). Na twee boeken gelezen te hebben van zijn landgenoot Nicolló Ammaniti staat Giordano wat mij betreft zeker niet op eenzame hoogte als Italiaans kwaliteitsschrijver. “Ik haal je op, ik neem je mee” en “Ik ben niet bang” zijn prachtig geschreven boeken die je van … Lees verder “Giordano niet op eenzame hoogte…”