Vakantieboeken-2

Ook dit jaar hadden we weer een doos boeken meegenomen; maar er kwamen twee mee terug.
Het boek dat de meeste indruk heeft achtergelaten is van Philippe Claudel – “Het verslag van Brodeck”
Zonder het woord ‘joden’ ook maar één keer te noemen schrijft Claudel een aangrijpend relaas over de (gevolgen van de) Tweede Wereldoorlog. Meesterlijk neergezet!
De rij boeken van Paulo Coelho is uitgebreid met Brida. Een boek dat meer dan vorige de grenzen van religie verkent. Ditmaal een verhaal over heksen (Wicca’s); we krijgen een redelijk kijkje in de keuken van deze scene.
Ter humoristische afwisseling bleek ‘Johan Cruijff is ongeneeslijk beter’ een prima keuze; prachtige anekdotes, interviews en dergelijke met de man wiens taalgebruik, ad-rem-zijn en visie steeds weer mijn bewondering afdwingen.
‘De Stephen Covey van de Lage Landen, maar met meer humor’, zo werd het boek van Berthold Gunster aangekondigd: “Ja-maar wat als alles lukt?”
De kern is in het boek als volgt samengevat: Ja-maar-mensen zijn voorbereid op tegenslag. Maar hoe bereiden ze zich voor op succes?
Een boek dat je over drempels (fictief – in je hoofd) heen kan helpen; van ja-maar naar ja-en.
Nog niet helemaal uit, maar wel intrigerend is “Mijn kleine evangelie” van Tolstoj. Het aardige is dat ‘zijn evangelie’ thematisch is opgebouwd. Hierin schrijft Tolstoj een ‘klein evangelie’ gebaseerd op de oorspronkelijk vier evangeliën maar ontdaan van allerlei dogma’s. In zijn eigen woorden: het boek biedt niets minder dan “Christus zonder christendom”.
Iets dergelijks had Gerrit J. Nijhof als ondertitel voor zijn boek “Van kaft tot kaft” kunnen hanteren in plaats van ‘de theologie van een gesneden beeld’. In dit boek legt Nijhof de vinger bij de manier waarop met name binnen de kring van Gereformeerd Vrijgemaakten wordt omgegaan met de bijbel, dogma’s, belijdenissen en dergelijke. Naar aanleiding van een tuchtprocedure die tegen hem werd gestart schreef hij dit boek als een soort ‘verdediging’ van zijn houding waarin ‘het geloof’ in zijn ogen sterker moest zijn dan ‘de leer’.
Hoewel ook het lezen van bovengenoemde boeken helpen om het leven te leven en te begrijpen, ben ik inmiddels ook halverwege een echt zelfhulpboek: Hoogsensitiviteit als kracht. Hoogsensitieve personen ervaren die eigenschap vaak als een last en belasting. Carolina Bont schetst een manier waarop je het ook als een kracht kunt benutten door (meer) te werken met je intuitie. Een ondersteunend boek!