Maand: juli 2013

Ondertitel: Een handleiding voor het best mogelijke helpen, prive en in de zorg.
Een zeer helder en verhelderend boek van Jan Keij over de ‘kaswaarde’ van het denken van de filosoof Levinas, dus wat het denken in de praktijk inhoudt en kan betekenen.
Doorspekt met citaten uit de (wereld)literatuur en zeer eenvoudige voorbeelden om een en ander te verduidelijken.
Omdat Keij doorheen het hele boek blijft herhalen dat het appel bij Levinas een onuitgesproken appel is, is volgens mij het voorbeeld aan het eind van het boek (het uitgesproken verzoek om een verklaring van maagdelijkheid) wat minder gelukkig gekozen.
Desalniettemin een mooie inleiding en praktische uitvoering van de filosofie van de man (Levinas) van de ander en de Ander.

Een pamflet (boekje van nog geen vijf euro) van theolooog en politicus Ruard Ganzevoort. Ondertitel: Waarom de theologie haar claim op de waarheid moet opgeven.
Een boekje waarin de schrijver veel verwijst naar muziek, films en boeken. Daarmee aangevend zelf behoorlijk cultureel onderlegd te zijn. Het lijkt mij teveel gevraagd om een dergelijke eruditie ook te verwachten bij de doorsnee voorgangers op zondag.
De verwijzingen naar bv. Droomland en Frans Bauer en zijn laatste hoofdstukken – die hij uitwerkingen noemt – roepen bij mij toch wel de vraag op hoe die uitwerkingen concreet gestalte zouden moeten (kunnen) krijgen, bijvoorbeeld in kerkdiensten.
Wel onderschrijf ik dat er meer op ‘ooghoogte’ gecommuniceerd zou moeten worden, meer aansluitend bij de leef- en belevingswereld van de gesprekspartner(s). En dat kan wellicht met verwijzing naar André Hazes, Frans Bauer of As it is in heaven.
Maar het kan volgens mij ook door sowieso eens wat andere benaderingen van teksten te hanteren.
Het is namelijk de vraag of de Hazes- en Bauerfans nog in de kerk zitten.
Ik vrees namelijk dat de kerk al te laat is met het opgeven van haar claim op de waarheid……..

Hij lag er al een tijdje, maar is nu eindelijk gelezen, het boek van Mariet Meester. De ondertitel ‘Nederlandse immigranten in Amerika:’ dekt de lading niet, wel wat er na de dubbele punt volgt: een bloedband.
Een mooi geschreven ‘documentaire’ over de zoektocht van Mariet naar de achtergronden en leefwijze van haar oom die nog leeft dankzij de stamceltransplantatie waarbij haar vader (broer van haar oom) de donor was.
Met name de kerkelijke verwikkelingen krijgen ruime aandacht. Geen wonder met 34 kerkgenootschappen bij 11.000 inwoners….
We hebben het dan over Lynden waar veel Nederlanders hun nieuwe wereld hebben gevonden, maar wel met oude opvattingen zeg ik er dan maar bij.

Ook uitgelezen nu: Paden van wijsheid (Ben Bos) en Leef vanuit je verbeelding (Stephen R. Covey).
Het eerste is een boekje waarin de auteur Psychosynthese benadert vanuit (toetst aan, zegt hij zelf) diverse oude bronnen. Zoals met veel van dergelijke bronnen, zijn er die ik kan omarmen (Tao bv.) en andere (bv. I-Tjing of Tarot) waar ik minder mee heb of het zou al moeten zijn door iets dat dichtbij de Wet van synchroniciteit komt: een uitspraak of betekenis van een kaart krijgt betekenis op het moment dat ik die hoor. Zoals je een Bijbeltekst of een Dagelijkse Gedachte of een spreuk van een Inzichtkaart de hele dag met je meeneemt. Inspirerend dus.
Dat geldt ook voor het boekje met veel citaten van de inmiddels overleden Stephen R. Covey. Een schat aan spirituele uitspraken gegroepeerd rondom bijna twintig thema’s met verwijzing naar de negen boeken van Covey (en andere bronnen) waaruit ze zijn gedestilleerd. Een boekje om niet in een keer uit te lezen, maar om achter de hand te hebben en zo nu en dan te raadplegen over bepaalde thema’s.
Bij empathie bijvoorbeeld: Om anderen te kunnen beïnvloeden, moet je beïnvloedbaar zijn.
Zeer lezenswaardig dus!

Vrijzinnige stemmen op het kruispunt van geloven en denken. Dat is de ondertitel van Tegendraads. Elf denkers worden geportretteerd door een selectie uit hun teksten te omlijsten met een inleider en een (andere) uitgeleide. Het is zodoende een wat rommelig geheel met ook nog eens veel typefouten die er bij de correctie tussendoor zijn geglipt.
Toch wel lezenswaard met een aantal fraaie citaten die nog eens gebruikt kunnen worden.
Nu op naar “Paden van wijsheid” (auteur: Ben Bos) over Psychosynthese en het Hogere Zelf.
(En daarna Covey……)

Zo leesbaar het vorige boek was (over Albertinus van der Heide), zo moeizaam ging het met ‘Religie en het relationele zelf’ van de Amerikaanse psychoanalyticus en godsdienstwetenschapper James W. Jones.
Herkenbare passage: ‘Iedere ontwikkelingsfase is ook een geloofscrisis, aangezien ze vereist dat het godsbeeld opnieuw wordt bewerkt opdat het past bij een nieuw zelfbegrip.’
In het boekje wordt Freud op z’n nummer gezet, waar hij atheïsme als norm hanteert : Op basis van Rizzuto’s werk concludeert Jones terecht: ‘Ook het atheïsme zou dus object van analyse moeten zijn.’ Het boekje eindigt met een essay over religieus gemotiveerd geweld; en dan gaat het niet alleen over moslimextremisme….

Het lag al een tijdje te wachten, maar dan nu toch eindelijk gelezen: ‘Albertinus van der Heide (1872-1953), Rode dominee tussen pastoraat en parlement’. Auteur: Marie-Anne de Harder, bij wie ik enkele avonden volgde over Rode dominees in Friesland (georganiseerd door Vorming & Toerusting).
Lezing van dit boek wekt weer de behoefte wakker om te publiceren over Louis A. Bähler. Het waren tijdgenoten (er is ook een stukje tekst gewijd aan Bähler) alleen zijn ze elkaar maar weinig tegengekomen.
Toch is het tijdbeeld dat De Harder schetst uiteraard ook het tijdbeeld bij Bähler, hoewel deze na 1915 publiek niet meer zeer actief was en Van der Heide juist toen de politiek (Tweede Kamer) in ging.
Het boek over A.S. Talma ligt er ook nog en moet in augustus maar gelezen worden. Er liggen eerst andere werken te wachten.