Jan Koops

“Maar dat kan toch niet, over water wandelen? Nee, dat kan niet.”
en
“Ik heb een gedicht gemaakt. Het begint zo: Mijn vrouw is een roos. Is dat waar of is dat niet waar?
en als ik voor jou een gedicht maak dat zo begint: Je moeder is een engel, is dat dan waar of is dat niet waar?
Het is waar. Het is niet letterlijk waar, maar toch is het waar.”

Twee citaten uit het voorwoord in de nieuwe (kinder)bijbel “Koning op een ezel” van Nico ter Linden.

Waarom zou men vroeger niet dezelfde stijlvormen gehanteerd kunnen hebben als tegenwoordig?
Hoe belangrijk is het eigenlijk om te geloven dat iets historisch waar is gebeurd?
Is het niet veel belangrijker om te geloven in de boodschap die men er mee heeft willen overbrengen?
(De vraag stellen is hem eigenlijk al beantwoorden…..)
De waarschuwing is dus: mensen die de bijbel van kaft tot kaft als historisch en letterlijk waar nemen – zij kunnen deze nieuwe bijbel van Nico ter Linden beter niet aanschaffen.
Voor mensen die het verhaal achter het verhaal willen weten – die willen weten waarom die verhalen ons zijn en worden overgeleverd – voor hen is dit mooi uitgevoerde en geillustreerde boek een aanrader.

In Matteus 22: 1 – 14 staat de parabel van het bruiloftsfeest – mensen die afhaken – anderen die op de tweede uitnodiging toch komen opdagen – maar eentje heeft geen bruiloftskleed aan.
De laatste zin heeft volgens mij veel leed veroorzaakt:
“Velen zijn geroepen, maar slechts weinigen uitverkoren.”
Wie het laatste boek van Jan Siebelink (‘Knielen op een bed violen’) leest, die gaan de koude rillingen soms over de rug.
Hoe mensen gebukt kunnen gaan onder een eenzijdige uitleg van dit stuk ‘evangelie’….
Voor mijn opleidingsmodule Homiletiek wil ik hier een preek over maken.
Ik heb al een en ander op papier maar ben benieuwd hoe anderen tegen dit vers aankijken.
Heeft iemand suggesties ??

Wil je een reactie plaatsen, klik dan hieronder op opmerkingen.
Wel reageren maar liever niet op deze site, mail me dan.

Een prachtig verhaal in 1 Koningen 19.
Maar wat opvalt is dat veel mensen weten te melden dat God niet in de natuurkrachten was die voorbij kwamen, maar juist in het suizen van een zachte koelte, of zoals het in de NBV staat: gefluister van een zachte bries.
Maar dat staat er volgens mij helemaal niet, dat God in die bries was
De stem van de Heer kwam juist nadat Elia die zachte bries had gehoord.
Ik interpreteer het meer als de stilte die op Elia afkomt; Elia die het leven niet meer ziet zitten en in die stilte – op het toppunt van z’n burn-out – juist maximaal met zichzelf wordt geconfronteerd.
Hij slaat, bij de confrontatie met de stilte, zelfs zijn mantel voor z’n gezicht.
Ná die stilte pas….spreekt God de bevrijdende woorden: “Elia wat doe je hier ??”
En vervolgens kan Elia alles uiten wat hem zwaar op de maag ligt.

In Matteus 20 (1-16) staat de zogenoemde ‘gelijkenis’ van de werkers in de wijngaard.
Dat verhaal heet dus een gelijkenis te zijn; maar gelijkenis waarmee dan ?
Is onze regering te vergelijken met de landheer?
Waar vinden wij in deze wereld een heer, een regering die z� handelt ?
Wat zouden wij zeggen als op de derde dinsdag van september een wet van kracht zou worden waarin wordt bepaald dat iedereen, of die nu full-time of part-time werkt, hetzelfde inkomen zal ontvangen – genoeg om van te leven- dagelijks een standaard dagloon?
En dat vervolgens het geld dat dan overblijft (sommigen gaan wel meer ontvangen – maar anderen veel minder) wordt besteed aan mensen overal ter wereld die het veel meer nodig hebben dan wij …

Bij de voorbereiding van een volgende dienst, stuitte ik op de volgende kwestie.
Petrus krijgt (volgens Matteus 18: 21 ev) van Jezus te horen dat je niet zeven keer, maar zeventig maal zeven keer (onbegrensd-altijd) moet vergeven.
Maar in de ‘gelijkenis’ die daarop volgt, is het de koning (en die staat toch model voor God?) die maar één keer vergeeft.
Want de dienaar krijgt eerst vergeving; maar als hij op zijn beurt een knecht (die hem veel minder schuldig is) niet vergeeft, dan wordt hem de genade weer ontnomen en wordt hij vastgezet tot alle oorspronkelijke schuld alsnog is voldaan. Wég vergeving….

Hoe rijmen we dit ?

Wil je een opmerking plaatsen klik dan hieronder rechts op opmerkingen.

Gisteren (14-8-2005) ging het in veel kerken over de Kanaanitische vrouw die Jezus, na twee afwijzingen, toch zover krijgt dat hij haar verzoek inwilligt ( zie Matteus 15: 21-28 )
In een preek van de week uit Genk las ik: “Door de ontmoeting met de heidense vrouw was Jezus’ norm, van wie en hoe iemand gelooft, niet meer de enige.”
Zelf noemde ik het in mijn dienst: “We kunnen ons aan het eind van dit verhaal zelfs afvragen wie hier wie heeft be�nvloed; wie heeft wie genezen?” Zie ook mijn quote van 14-8-2005.
Ik houd het er dus op dat Jezus’ visie door de vrouw daadwerkelijk be�nvloed is.

Anderen willen daar niet aan en zeggen dat Jezus de vrouw op de proef wilde stellen: zou ze na twee afwijzingen nog steeds volhouden hem als ‘verlosser’ te zien ?

Wat vind jij?
Reageer door hieronder op Opmerkingen te klikken.
Wil je wel reageren maar niet via de site mail me dan.

Naar aanleiding van mijn dienst gisteren (7-8-2005) in Leeuwarden vroeg een van de kerkgangers mij onder het genot van een kop thee:
“Als er op de hele wereld niemand goed zou doen – is God dan kaltgestellt?”
Ik antwoordde: “Ik vrees van wel!”
“Is God dan overbodig ?”,was de reactie.
“Nee, juist niet ! Des te minder mensen goed doen, des te meer is het gezamenlijk God zoeken nodig om dat tij te keren.”
God kan niet zonder de mensen, maar de mensen kunnen ook niet zonder God.

Hoe zou jij hebben geantwoord ??

Klik hieronder op Opmerkingen als je wilt reageren.
Als je wel wilt reageren maar niet zichtbaar op de site, stuur dan een mail.