Naar aanleiding van mijn dienst gisteren (7-8-2005) in Leeuwarden vroeg een van de kerkgangers mij onder het genot van een kop thee:
“Als er op de hele wereld niemand goed zou doen – is God dan kaltgestellt?”
Ik antwoordde: “Ik vrees van wel!”
“Is God dan overbodig ?”,was de reactie.
“Nee, juist niet ! Des te minder mensen goed doen, des te meer is het gezamenlijk God zoeken nodig om dat tij te keren.”
God kan niet zonder de mensen, maar de mensen kunnen ook niet zonder God.
Hoe zou jij hebben geantwoord ??
Klik hieronder op Opmerkingen als je wilt reageren.
Als je wel wilt reageren maar niet zichtbaar op de site, stuur dan een mail.
Moi Jan,
Stel: niemand zou goed meer doen. Heeft dat iets met de band met God te maken?
Is de mens vervreemdt van God of heeft de mens de jongere mens, door de verscheidene generaties heen, niet meer goed geinitieerd in het verschijnsel/begrip God waardoor deze geen Godsvermoeden meer is bijgebracht of nodig acht in zijn mens- en wereldvisie.
God staat ergens op een rangeerterrein stand by te wezen, is kaltgestellt. het duitse woord dekt niet goed de lading. Bier wordt ook kaltgestellt om er later bij optimale drinktemperatuur van te kunnen genieten. Intussen blijft de heilige Geest waarschijnlijk wel werkzaam, in de vorm van het menselijke geweten of het verstand dat zorgt dat bepaalde daden ,het niet goed doen, worden overwogen.
Het gaat de meesten voor de wind, waardoor de behoeft aan God nihil is. God wordt vanzelf weer uit de koelkast gehaalt wanneer het weer tegenzit, de mens in een crisis komt, of men met vragen zit waar geen zinnig antwoord op te geven is. Vroeg of laat komt elke mens wel bij de kernvraag: wat is de zin van het leven. Leef ik voor de kat zijn viool of zou er een diepere bedoeling achter zitten. Laten we daar eens over nadenken met een kaltgestellt biertje er bij. Daarvoor moet wel de mentaliteit van de cultuur een omslag krijgen. Moet de mens weer richting en perspectief geboden worden, moet niet goed doen maatschappelijk niet meer acceptabel zijn waardoor de mens weer gaan nadenken en misschien wel theologiseren.
De vraag of God niet zonder mensen kan is een onmogelijke. Daarvoor kunnen wij het Wezen niet doorgronden. De mensen kunnen waarschijnlijk wel zonder God, daarvoor is het leven ook te jachtig en te comfortabel geworden. Al geeft het houvast aan het geloven in een God wel zin aan zijn bestaan, zoals bovenvermeld. Niemand kan bewijzen dat God niet bestaat.Het blijft een vermoeden.
Als er op de hele wereld niemand goed zou doen… is dat volgens mij het ergste wat de mensheid God aan zou kunnen doen. Het is ernstiger dan ‘slechts’ ‘kaltstellen’, vind ik, omdat ‘kaltstellen’ voor mij de betekenis heeft van ‘even terzijde zetten, en later waarschijnlijk weer oppakken…’
Ik geloof dat God niet onkwetsbaar is, en dat wij – mensen – geschapen zijn met een vrije wil: een onvoorstelbaar waardevolle gave, en bovenal een teken van het immense vertrouwen dat God in beginsel in ons heeft. En dat vertrouwen maakt God kwetsbaar. Want er zijn voortdurend mensen die dat vertrouwen niet kunnen of willen respecteren, en het daarom schenden, door slechte dingen te doen. In mijn optiek kan het niet anders dan dat zij God daarmee kwetsen… Sterker nog: ik vind het in feite de ultieme kwetsuur.
Maakt het God overbodig? Nee, volgens mij niet. Al realiseer ik mij dat er veel mensen zijn die van mening zijn dat zij God niet nodig hebben om toch het goede te kunnen/willen/blijven doen. En ook echt vanuit die overtuiging goed handelen. Moeilijk te beantwoorden vragen… 🙂
Kunnen mensen niet zonder God? Sommige mensen zeggen zonder God te kunnen… En wie ben ik om te zeggen dat zij het bij het verkeerde einde hebben…? Kan God niet zonder de mensen? Misschien God zélf wél. Misschien is het ‘slechts’ ons zelfgeschapen Godsbeeld dat niet zonder mensen kan: God voor zover wij ons die kunnen voorstellen; God voorzover die voor ons denkbaar is. Want zonder mensen is dat Godsbeeld er immers ook niet. Maar God zélf nog wel, vind ik…
Beste Robert en Suzanna,
Mijn thee na de kerkdienst zou inmiddels koud zijn geworden als ik jullie reacties had gegeven :).
Maar nu serieus:
Dat kaltgestellt is wellicht dan toch niet zo’n slechte verwoording. Immers zouden de mensen vroeg of laat, door de ontstane nood (dat is dan de ’temperatuur’ van de wereldorde), haar/hem weer uit de ijskast halen.
Kuitert noemde de mens ‘ongeneeslijk religieus’. Dat houdt in dat deze verslaving hem vroeg of laat weer noopt de kaltgestellte God weer van het rangeerterrein op het hoofdspoor te plaatsen.
Daarom is God ook niet overbodig !
De ultieme kwetsuur: ik vind dat een prachtige verwoording Suzanna; maar wat houdt die kwetsuur in? Is God ‘uit het veld geslagen’? Of wordt-ie/ze zo depressief dat zij/hij als een zombie op de troon zit?
Kortom: machteloos?
Want dat was m.i. de gedachte achter de vraag:
Als wij mensen niet wensen goed te doen: is God dan machteloos geworden – de almacht kwijt?
Mijn reactie zou nog steeds zijn:
“Ik vrees van wel!”
Beste Robert,
Toch nog even over de mensen die wel zonder God zouden kunnen..
Dat hangt er maar van af hoe je ‘God’ definieert. Ik denk dat ieder zijn of haar God heeft: voor de ene is dat ‘het Al’ voor een ander God/Allah, weer een ander Koning voetbal of de Heilige Koe!
Maar allen hebben ze iets waarvoor ze leven en waar ze niet zonder kunnen.
’t Zou een aardige volgende vraag zijn: wat, wie, hoe en waar is God?
Is dat inderdaad een ‘Wezen’ zoals jij schreef?
Of is het een kracht die we wet z’n allen in de lucht houden?
Bestaat God – los van de mensen?
Nou ja, wellicht zet ik die vragen er binnenkort ook eens op….
Hallo Jan,
Moeilijk om op dit soort interessante kwesties bondig te reageren 🙂
Als er op de hele wereld niemand meer goed zou doen, denk ik inderdaad dat God zich ‘uit het veld geslagen’ kan ‘voelen’. Misschien zijn dat soort termen wat al te menselijk in deze Gods-context, en misschien klinkt het wat al te ‘naief’, maar omdat ik geloof dat God alles is/kan/voelt/etc, kan ik mij voorstellen dat Zij (Hij) zich ‘depressief’ zou kunnen voelen, en ‘gekwetst’.
Ik geloof dat God – hoe dan ook – Almachtig is. Maar ‘Almachtig’ betekent m.i. niet automatisch dat Zij (Hij) ook zal ingrijpen… Ik denk: God kán wel ingrijpen, maar doet het vaak niet. En niemand weet waarom: ondoorgrondelijk als Zij is… Al denk ik persoonlijk dat het te maken heeft met het respect dat God heeft voor onze vrije wil; voor ons mens-zijn dus. Het gekwetst-zijn is volgens mij dan ook niet synoniem aan niet-meer-Almachtig zijn…
Ik geloof ook dat God niet overbodig is. Al is het maar vanwege die mensen die God ‘weer uit de koelkast zullen halen in moeilijke tijden’… Maar dat neemt niet weg dat er – volgens mij – mensen bestaan voor wie God geheel overbodig is. Mensen (al dan niet atheïst) die geen enkele binding met God (of welke Hogere Kracht dan ook) voelen, en dat ook nooit zullen gaan voelen, maar toch zin geven aan hun leven, ook in moeilijke tijden, en het goede doen. Die mensen zeggen dat zij ‘God’ niet nodig hebben, ongeacht voor- of tegenspoed, om humaan te kunnen leven. En ik denk dat dat inderdaad zo is.
Wanneer (andere) mensen vroeg of laat – in moeilijke tijden – God weer ‘uit de ijskast zullen halen’, vind ik de term ‘kaltgestellt’ inderdaad een goede verwoording… Maar doen alle mensen dat ook daadwerkelijk? Ik denk het niet. Ik denk dat tevens het tegenovergestelde kan gebeuren: dat mensen vanwege hun persoonlijke uitzichtloze situatie zo teleurgesteld/wantrouwend zijn geraakt in God dat zij steeds minder de behoefte hebben om God ooit nog uit die koelkast te halen…
Het doet mij denken aan een kloof tussen mens en God, iets sombers… en dat is m.i. precies hetgeen waarvan sprake is in een situatie waarin niemand meer iets goed doet… Ik kan mij niet anders voorstellen dan dat dat kwetsend moet zijn, voor God (vandaar dus die term ‘ultieme kwetsuur…)
Hoi Suzanna,
Ik blijf het toch wat korter houden als je het niet erg vindt.
Er is een boekje: God is machtig, maar hoe ?
God die wel al-machtig is – maar toch veel toelaat…oei, dat vind ik maar moeilijk.
Veel jaren geleden hoorde ik een predikant zeggen: “God heeft geen andere handen en voeten, dan onze handen en voeten.”
Daar kan ik me wel aardig in vinden.
In mijn laatste overdenking (aan de hand waarvan de vraag over de kaltgestellte opkwam) noemde ik dat: “Als wij de handen niet uit de mouwen willen steken – de uitgestrekte hand willen zijn, wat komt er dan terecht van Gods Koninkrijk?”
Dus als er niemand meer iets goeds wil doen…..
Maar naast handen en voeten is er ook nog zoiets als een Geest. En die overstijgt in mijn visie de individuele mens, hoewel die er wel deel aan kan hebben.
Ik hoorde Majoor Bosshardt zojuist in een interview op teevee zeggen: “God zit ook in ons: ‘hij’ is geen man of vrouw. Sommigen doen er wat mee – anderen niet.”
Dat duidt dus ook op een (vorm van?) Geest.
En dan kan de Geest wel alles kunnen en willen, maar als de lichamen niet meewerken…..
Ja, ik vind dat ook moeilijk: het idee van God die Almachtig is, maar toch veel toelaat… Ik denk dat ik het genuanceerder bedoelde: God die Almachtig is, maar – in onze ogen – schijnbaar veel toelaat, althans: zo interpreteren wij dat misschien, omdat God niet ‘doet’ wat wij op dat moment concreet vragen. En dat we – bijvoorbeeld uit teleurstelling/onbegrip daarover – niet zien wat God tegelijkertijd wél allemaal doet… Ofzoiets…
Dat boekje “God is machtig, maar hoe?” lijkt me interessant. Ik had het al gevonden via internet. Bedankt voor de tip 🙂
Jan, moie,
Het eerste wa’k edaone hebben mus, is oe fieliesieteren.
Bij dissen: van harten gelok en wille en voldoening mit het weblog!
Het wordt wel al meer kiezen en schiften in disse infermasiemaatschoppij; veur zowat alles muw het internet op…
Het beste,
Harry
Vanmorgen las ik een gedeelte uit een prachtig boek van Desmond Tutu:
God heeft alleen ons.
Geliefd kind van God, realiseer je je dat God je nodig heeft? Realiseer je je dat je Gods partner bent? Als iemand honger lijdt, wil God een wonder verrichten en hem te eten geven. Maar niet meer door het manna te laten regenen vanuit de hemel. Normaal gesproken, in de meeste gevallen, kan God pas iets doen op het moment dat wij Hem de middelen verschaffen, het brood en de vis, om de hongerigen te voeden. Als iemand naakt is, wil God een wonder verrichten en hem kleden, maar niet met een pak van Carducci of een Calvin-Klein-outfit die naar beneden komt zweven. Nee, Hij kan het wonder pas verrichten als jij en ik, wij allemaal, hebben besloten partners van God te zijn en God voorzien van het ruwe materiaal waarmee Hij Zijn wonderen kan verrichten.
In Rome staat een kerk met een beeld van Christus zonder armen. Als je vraagt waarom die ontbreken, krijg je als antwoord dat op deze manier wordt verbeeld dat God afhankelijk is van ons, Zijn menselijke partners. Wij moeten Zijn werk verrichten, Hij kan niet zonder ons. Zonder ons heeft Hij geen ogen; zonder ons heeft Hij geen oren; zonder ons heeft God geen armen. God wacht op ons en vertrouwt op ons.
(uit: God heeft een droom; 2004, Gottmer)
In de film Bruce Almighty, mag Bruce 1 week God zijn, met 1 beperking; repect voor de vrije wil, de keuze en de beslissingen die mensen maken! Dat is volgens mij het antwoord waarom God zoveel toelaat!
IDD wil God graag dat wij het wonder verrichten i.p.v een supernaturalshow.
God ís niet afhankelijk van ons mensen, Hij kiest ervoor om door ons heen te werken!
Als wij ervoor kiezen ons te laten gebruiken en dat doe ik eerlijk gezegd nog veel te weinig…
Maar de vraag was dus aan het begin: als nu niemand er voor zou kiezen om zich door God te laten gebruiken…..wat dan ??
Maar soms reageer nu eenmaal op een aantal andere facetten die ook aan bod kwamen…
Als niemand kiest voor God… tja… In Matt 24:15-24 zegt Jezus dat zo’n tijd zal komen… de grote verdrukking, sommigen zeggen dat dit ná de opname van de gemeente is, anderen menen dat de gemeente dit mee zal maken. Maar dit lijkt me zo’n geval dat de mensheid het geloof wil verdrukken en op alle mogelijke manieren wil proberen God ‘kalt’ te stellen… (wordt wel raar duits zo…)
Je ziet dan ook dat God dan gaat ingrijpen v 30 met de wederkomst van Jezus.
Maar dit antwoord is waarschijnlijk weer een discussie op zich…
Ik ga vandaag maar even nadenken over de werkers in de Wijngaard.