Randy Pausch – een levenskunstenaar die dood gaat

Met zijn boek “Nu ik dood zal gaan” heb je iets belangrijks in handen. Dat meldt een website waar zijn boek wordt aangeprezen. Een ICT-er uit de virtual-reality-wereld die te horen krijgt dat hij aan alvleesklierkanker lijdt en nog slechts enkele maanden te leven heeft. Hij is acht jaar getrouwd en heeft drie jonge kinderen. … Lees verder “Randy Pausch – een levenskunstenaar die dood gaat”

Met zijn boek “Nu ik dood zal gaan” heb je iets belangrijks in handen. Dat meldt een website waar zijn boek wordt aangeprezen.
Een ICT-er uit de virtual-reality-wereld die te horen krijgt dat hij aan alvleesklierkanker lijdt en nog slechts enkele maanden te leven heeft.
Hij is acht jaar getrouwd en heeft drie jonge kinderen.
De drive voor het schrijven van zijn boek vond Pausch in de behoefte een document voor zijn kinderen achter te laten. Ze zijn nu immers nog veel te jong om ze alles mee te geven wat hij als vader zijn kinderen zou willen meegeven.
Zelf ben ik wat ambivalent over het boek. Enerzijds zitten er zeer waardevolle gedachten in die het leven kunnen verrijken.
Aan de andere kant is het weer zo’n (volgens mij) typisch Amerikaans boek en heeft het zo nu en dan trekjes van The Secret.
Te gemakkelijk lijkt het leven te sturen. Aan het eind relativeert Randy Pausch het ook wel weer en kan hij ook schrijven dat hij (en zijn vrouw) soms huilend inslapen en ’s nachts weer wakker worden en nog harder huilen.
Die menselijke kant compenseert enigszins de bravoure die hij uitstraalt in de rest van het boek waarin het er soms op lijkt dat hij z’n situatie ontkent.
Tegelijkertijd is dat echter ook weer zeer positief aan het boek: leef zolang het geleefd kan worden.
Immers, Epicurus zei al: “Waar ik ben is de dood niet, en waar de dood is ben ik niet”.

Nogmaals Irvin D. Yalom…

Na de prachtige romans die hij schreef (zoals De therapeut, De Schopenhauer-kuur en Nietzsches tranen – zie eerder in dit weblog) heb ik me ook maar eens gezet aan wat andere boeken van de psychotherapeut Irvin Yalom. In ‘Scherprechter van de liefde’ gaat hij in op tien situaties uit zijn rijke psychotherapiepraktijk. Mensen met alledaagse … Lees verder “Nogmaals Irvin D. Yalom…”

Na de prachtige romans die hij schreef (zoals De therapeut, De Schopenhauer-kuur en Nietzsches tranen – zie eerder in dit weblog) heb ik me ook maar eens gezet aan wat andere boeken van de psychotherapeut Irvin Yalom.
In ‘Scherprechter van de liefde’ gaat hij in op tien situaties uit zijn rijke psychotherapiepraktijk.
Mensen met alledaagse problemen (migraine, impotentie, zwaarlijvigheid, eenzaamheid, depressie e.d.) komen voorbij terwijl Yalom daar zijn benadering van de problemetiek, nee: van die mensen (!) aan het publiek prijsgeeft. Zijn bandering is er een van volledige toewijding aan de client.
“Het is de relatie die geneest”(blz. 95).
Het tweede boek is ‘Tegen de zon inkijken’ met de alleszeggende ondertitel: Doodsangst en hoe die te overwinnen.
Het is een handreiking om de angst voor de dood te laten plaatsmaken voor een leven in het hier en nu.
“Confrontatie met de dood kan een hoop angst oproepen, maar heeft ook de potentie het leven enorm te verrijken.” (blz 64), “Het zijn niet de dingen die ons verontrusten, maar onze interpretatie van de dingen.” (blz 90) en tenslotte een advies voor mensen die al doodsangst voelen bij de gedachte aan wat ze allemaal ‘hadden kunnen doen’ en niet gedaan hebben: “Hoe zou je kunnen leven zonder nieuwe gevoelens van spijt te krijgen? Wat moet je dan in je leven veranderen? (blz 112).

De Vaste Begeleider

Gezien op Het Vermoeden: Claudia Schreiber. Daarna haar boek gekocht: Haar vaste begeleider. Een schitterende roman over de hechte relatie tussen een vrouw (Johanna) en God. Hoe Johanna zich langzaam maar zeker onthecht aan haar familie waarin het fundamantalisme hoogtij viert, maar waardoor een van haar broers helemaal losgeslagen raakt. Johanna heeft ‘haar vaste begeleider’: … Lees verder “De Vaste Begeleider”

Gezien op Het Vermoeden: Claudia Schreiber.
Daarna haar boek gekocht: Haar vaste begeleider.
Een schitterende roman over de hechte relatie tussen een vrouw (Johanna) en God.
Hoe Johanna zich langzaam maar zeker onthecht aan haar familie waarin het fundamantalisme hoogtij viert, maar waardoor een van haar broers helemaal losgeslagen raakt.
Johanna heeft ‘haar vaste begeleider’: God met wie ze zeer alledaagse gesprekken heeft; God die ook alledaagse trekken heeft.
In een van de gesprekken met haar zegt Hij:
“Ik moet er spoedig vandoor, Johanna. Maar van nu af aan doen we het eens omgekeerd, ik bid voor jullie.”
Hij neemt haar hand in de Zijne, kijkt haar aan en spreekt:

“Mijn mens
die je bent op de aarde:
een iedervan jullie is Mij heilig.
Jouw hemel moge ontstaan
jouw wil geschiede
tijdens je leven op aarde.
Zorg zelf voor je dagelijks brood
en bescherm het brood van je naaste
in alle rechtvaardigheid,
samen lukt het jullie wel.
Schenk elkaar vergiffenis.
Schuif je verantwoordelijkheid niet af op een ander,
want jij hebt kracht genoeg om goed te zijn.
Mens, wees eindelijk blij met wat je hebt,
en wees voortreffelijk in alle eeuwigheid.

Zo moet het zijn.”

Een schitterend boek; van harte aanbevolen !