Dit boek is verschenen met de ondertitel: Kierkegaard en Zen.
Kierkegaard heeft mijn warme belangstelling altijd gehad, dus was het enthousiasme van een collega over dit boek reden het (tweedehands via bol.com) aan te schaffen.
Geen eenvoudige stof overigens. Dat geldt voor de werken van Kierkegaard zelf, maar ook voor dit boek. Het eerste hoofdstuk (van de hand van Ton Lathouwers) is ronduit taai te noemen. Toen ik dat in een tweet de wereld instuurde kwam er direct een reactie dat ik met het laatste hoofdstuk had moeten beginnen. Maar ja ik was al op blz. 75.
Lathouwers beschrijft de relatie/overeenkomsten tussen Kierkegaard en Zen aan de hand van twee auteurs: Hisamatsu Shin’ichi en Lev Sjestov.
Een prachtig citaat van blz. 62 (Hisamatsu): “Wat onder geloof moet worden verstaan, is echter niet: geloven in iets dat van buitenaf gegeven is of wordt opgelegd. Integendeel, het is geloof dat oprijst uit het probleem zelf dat besloten ligt in de diepte van het menselijk bestaan. Het is totaal niet: geloof in iets dat wordt geleerd of in een uiteindelijk dogma waaraan men niet mag twijfelen. Integendeel: het is twijfel, twijfel tot het bittere einde. En precies dan en precies daar is er: het grote geloof dat in ons oprijst.”
Mooi !